29 Ιουλ 2016

"μοναχικές σκέψεις"


Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί υπάρχουμε; Αναρωτήθηκες ποτέ από πού ερχόμαστε και που πάμε;

Ελπίζεις πως θα υπάρχουμε και μετά την καταστροφή; Τα θεμέλια ετούτου του κόσμου τρίζουν – δεν μπορεί να μην το βλέπεις;

Νομίζεις πως μπορεί ακόμα ο άνθρωπος να αλλάξει ρότα; Νομίζεις πως δεν θα ρίξει το καράβι στην
ξέρα; Ο καπετάνιος παράφρων, οι κωπηλάτες βαρέθηκαν πια…

Κάπου τον χάσαμε τον δρόμο μας – αν ποτέ είχαμε πάρει τον σωστό; Κάποτε θεωρούμασταν η ελπίδα ολάκερης της οικούμενης – τώρα μια ντροπή και ένα τεράστιο γιατί κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας.  

Η ελπίδα ήρθε με την λογική που δόθηκε στον άνθρωπο – μα όσο και αν ψάξεις γύρω σου δεν θα βρεις λογική – η τρέλα κυριαρχεί στη ζωή των ανθρώπων. Ένα ξόδεμα ζωής υπάρχει εδώ.

Πιστεύεις πως για το  «καράβι» αυτό θα υπάρξουν και άλλες θάλασσες και άλλοι προορισμοί; Είσαι από αυτούς που στ αλήθευα πιστεύουν πως ο Οδυσσέας κατέβηκε στον κάτω κόσμο; Πιστεύεις στην αιωνιότητα ή στην στιγμή;

Άκουσες τίποτα για παλιούς κακούς θεούς που ήρθαν να στοιχειώσουν τις ζωές μας; Είναι τιμή μας ή ντροπή μας που σφάζονται ακόμα άνθρωποι στο όνομα των θεών; Έτσι υμνούμε τους θεούς ή τους ντροπιάζουμε;

Έψαξες ποτέ το λόγο που τα τραγούδια μας έγιναν επιφανειακά, ρηχά; -  και δεν αντηχούν στους ουρανούς και στα βάθη της θάλασσας; Αυτός ο άθλιος σκοπός δεν μοιάζει σαν μήνυμα καταστροφής;

Βλέπω η ερημιά σου πείραξε τα μυαλά γέρο μου – είπε ο νεαρός κυνηγός που είχε σταματήσει για λίγο στην καλύβα του ερημίτη. - μπορεί να ναι και έτσι – μπορεί να ναι και έτσι. Επανέλαβε ο γέρος – φύγε από δω να σώσεις τα δικά σου…

Με βήμα γοργό ο νεαρός πήρε το δρόμο του γυρισμού - ανυπομονούσε να φτάσει στην  πολιτεία και να χαρεί την ανθρωπινή συντροφιά - σε μια στιγμή στάθηκε γύρισε προς την καλύβα και φώναξε δυνατά - μα να υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ακόμα στην μοναξιά - και χάθηκε στον δρόμο που οδηγούσε ίσα στην πολιτεία...






5 σχόλια:

  1. Άλλος κρύβεται στο βουνό, άλλος στην πολιτεία, άλλος πίσω από μια μάσκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάλως το Κατινιό. τι γυρεύει το Κατερινιό σε αυτό εδώ το πλυσταριό; μεγάλη κουβέντα οι μάσκες...
    Εδω φοράμε συνήθως τζογαδόρικες μάσκες - των χαμένων παικτών και ενίοτε αυτές των χαμένων ποιητών.
    παίζεις στοίχημα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε μια συζητηση στο αλλο forum με εναν trader σχετικα με το πως οι Εταιριες εντοπιζουν τους διπλους και τριπλους λογαρισμός, ο trader κατεληγε με στομφο και μία απολυτότητα: "Οι Εταιρίες δεν είναι χαζές. Οι Ογδοντάχρονοι και οι γυναίκες ΔΕΝ παίζουν στοιχημα". Ετσι απλα.
    Επομένως, ή της αρέσει η ποίηση ή φίλε Βαγγέλη, έχεις μία θαυμάστρια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλλον επιβεβαιώνω τη στατιστική. Δεν παίζω στοίχημα, αλλά μ' αρέσουν τα παραμύθια.

      Διαγραφή
  4. Εσύ πάρε για αρχή το μαιλ μου να στείλεις το κείμενό για την Δευτέρα.- evansbax99@gmail.com.
    τώρα για την κοπελιά τι να θαυμάσει μωρέ - τα ποιήματα χωρίς ρίμα; μπορεί να θέλει να ασχοληθεί με το στοίχημα - μην το αποκλείσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή