13 Νοε 2016

"Τα πρώτα κουπόνια"


Λένε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Γιατί να μην ισχύει και στο στοίχημα τούτο; Δύσκολο ν’ αλλάξεις περπατησιά. «You can not teach an old dog new tricks» -δεν μπορείς να μάθεις γέρικο σκυλί καινούρια κόλπα, λένε οι Αμερικανοί.

Εμείς που μεγαλώσαμε στη δεκαετία του ΄90 ήμασταν τυχεροί, γιατί βρέθηκε ένας άνθρωπος που μιλούσε για το στοίχημα. Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Παρασκευάς που έγραφε στο Φίλαθλο – λοξή εφημερίδα τούτη. Το περίεργο ήταν πως τότε δεν υπήρχε στοίχημα. Ήταν στα σκαριά να φτιάξουν κι εδώ κουμάρι με αγώνες.

Καλλιεργήθηκε, δηλαδή, μια προσδοκία και συγχρόνως αυτός ο άνθρωπος έμαθε και πέντε πράγματα σε αυτούς που ήθελαν να μάθουν. Μόνο πέντε; Τάξεις ολόκληρες μας πέρασε – και γενικά μαθήματα και ειδικά πρόσφερε ο Γάτος.

Το πρόβλημα ξεκίνησε, όταν βγήκαν στην πιάτσα τα κουπόνια και κατάλαβε ο πολύς ο κόσμος ότι «άλλο η θεωρία, άλλο η πράξη». Κράτησαν οι πιότεροι αυτά που τους βόλευαν και ξέχασαν το πιο μεγάλο μάθημα του Παρασκευά: «είναι πολύ δύσκολο άθλημα το άτιμο, θα σας γδάρουν, προσέξτε!»

Το πρώτο μου κουπόνι ήταν φυσικά χαμένο, αλλά 4 ζητούσαν οι μάγκες, 4 έβαλα. Πάνω από 6 δεν έβαλα ποτέ. Με είχε πείσει μάλλον ο τύπος για τη δυσκολία και δεν χρειάστηκε να φάω τα μούτρα μου για να το μάθω. Έσπασαν μούτρα, θυμάμαι, τον πρώτο καιρό. Με τα τσουβάλια έφευγαν τα δελτία που θα έδιναν τρελό χρήμα...

Σε δραχμές παίζαμε τότε. Τη δεύτερη χρονιά σπάει ο διάβολος το ποδάρι του και πιάνω μια εξάδα, στην Αγγλία πάντα. Βούτηξα 300.000 δραχμές, λέμε, τότε. Και πονήρεψα. Πάω το άλλο Σάββατο και βάζω 50 χιλιάρικα σε 4 φαβορί. Ούτε ένα δεν βρήκα – μάλλον ένα, θυμάμαι η Μπλάκμπερν πέρασε.

Το πήρα βαρέως. Με κορόιδεψαν, λέω, αλλά δεν την ξαναπατάω. Πήρα το τετράδιο και σημείωνα κάθε Σάββατο πόσα φαβορί περνούσαν. Τι είδαν τα μάτια μου; Τι έγραψαν τα μολύβια μου; Τι απάτη ήταν αυτή; Τι μηχανή είχαν στήσει; Στα δέκα μια φορά με απόδοση κάτω από 1,70 είχαν περάσει τα δυο.

Άσε, δε, τα διπλά που ήταν φαβορί – τούτα ήταν τα χειρότερα. Αυτό που σου υπογράφω στο στοίχημα, είναι πως ο πιο εύκολος δρόμος για να πας φυλακή είναι παίζοντας διπλά φαβορί στην Αγγλία.

Θα μου πεις, περνούσαν τα αουτσάιντερ; Καλά, ρε μεγάλε, ποιος μπορεί να βρει 4 αουτσάιντερ και να τα ταιριάξει κιόλας; Και άμα έπαιζες και κάνα 4,5, άντε να σου κάθονταν δυο - τρία στην καλύτερη.

Εξάλλου τα πρώτα χρόνια είναι αναγνωριστικά πάντα. Τα αποτελέσματα τα άκουγα στο ράδιο στην αρχή – εκεί να δεις γλέντια. Να το βάζει, παράδειγμα, η Νορθάμπτον, να το σημειώνεις και συ στο μέρος της στο κουπόνι ή στην εφημερίδα. Έπιανες και κάτι άλλα και στα τελικά σου λέγε: «Σουόνσι – Νορθάμπτον 1-1. Και έμενες μαλάκας. Αμ είχε βάλει διαφημίσεις ο παπάρας και το γκολ δεν βγήκε ποτέ στον αέρα. Συνήθως έβγαζαν τα γκολ, σπάνια στην αρχή έλεγαν τα παιχνίδια και πόσο είναι.

Βάζω την Σουόνσι, γιατί εγώ την έμαθα στις κάτω κατηγορίες. Στις Αγγλιδούλες ήσουν, μωρή, και περνούσαμε ωραία. Την έκανες και συ για τα ψηλά και έμεινες εκεί – αν και βλέπω πως φέτος ίσως κλείνει ο κύκλος σου.

Τι στοίχημα να έχεις παίξει, αν δεν έχεις παίξει την Ντάρλινγκτον του βορρά; Δεύτερη είναι η ομαδάρα, βλέπω, πιο κάτω από τους πεθαμένους. Και ακολουθούν Χάλιφαξ και Στόκπορτ – άλλες λεγάμενες κείνες...

Την τρίτη χρονιά νομίζω αισθάνθηκα πιο δυνατός και μια Κυριακή είπα να κάνω πάλι ένα πέρασμα από φαβορί – όχι Αγγλία αυτή τη φορά. Στα τέσσερα η Αϊντχόφεν μού την έκανε. Και διπλό στο 1,70 παρακαλώ. Εγώ δεν έλεγα όπως την άλλη φορά θα το πιέσω και εκείνο το ένα – μούντζωνα και έφευγα...

Θα σταματήσω εδώ, για μια πρώτη στοιχηματική γνωριμία. Μετά θα πούμε πώς κονόμησε ο ΟΠΑΠ, έβαλε τριάδες, ήρθαν και οι εταιρίες κι αποδείχτηκε πως με τετράδες και παπάδες δεν υπάρχει περίπτωση να μείνεις στον αφρό.


Υ.Γ. Κοίτα Τρανμίρ και Στόκπορτ, ρε Nklaps – γκανιότα μην κοιτάς..





3 σχόλια:

  1. Εχεις ορεξη σημερα.

    Εγω οταν ηρθε το στοιχημα του ΟΠΑΠ, εννοείται ότι ήμουν εντελώς ασχετος (καλά, όχι ότι τώρα σκαμπάζω, αλλα τότε το εβλεπα και πρώτη φορα). Τοτε ολοι ξέραμε το ΠΡΟ-ΠΟ με τους γνωστους 13 αγωνες. Ερχεται λοιπον το στοίχημα και μας λέει "αν θέλετε βάζετε ΜΟΝΟ 4 αγωνες". Λεω και εγώ "τι λέτε ρε παιδια; ΜΟΝΟ τέσσερις αγωνες; Αυτό είναι ευκολο!Εδω εχω πιάσει και 11 στο ΠΡΟ-ΠΟ." Και μετά πιο πονηρα "τι διάολο, φοβούνται εκει στον ΟΠΑΠ μην βάλουμε παραπάνω αγώνες και τους τα πάρουμε;"!
    Και σου εχω πει ότι έπαιξα μία.. 9άδα, έπιασα τα... οκτώ(!) και είχα από πάνω το και θρασος να κατηγορώ τον εαυτό μου πόσο άτυχος είμαι!

    Εκει τα παρατησα και δεν ξαναασχολήθηκα σοβαρα για καιρό. Αντε να επαιζα 2-3 φορές το χρόνο. Το εβλεπα σαν λοταρία. Παίξε ό,τι νάναι μωρέ, και αν είναι να ρθει θε να ρθει. Εντελώς ασόβαρα. Εβλεπα τους άλλους και το σκεφτονταν με τις ωρες στα πρακτορεία και έλεγα από μέσα μου "τι σκεφτεστε ρε χαζά; Αφού δεν θα μπορέσετε ποτέ να προβλεψετε με σιγουριά τι θα γίνει σε ενα ματς".

    Εγω ξεκίνησα τον Δεκέμβριο του 2013 εντελώς από τυχη να παιζω συστηματικα. Λέει ενας φίλος, "άνοιξε ρε μ... και συ ενα λογαριασμό στην Εταιρία αυτή. Εχει και... bonus. Εχει πλάκα και χαβαλε". Ανοιγω και εγω. "τι να παίξω τώρα;" τον ρωτάω. "Ελα ρε εμένα ρωτας; Τοσους αγωνες εχει" λεει αυτός. Ούτε πόσα λεφτα να βαλω. Ουτε πόσα ματς να βαλω. Ούτε τι να βάλω. Κανε ο,τι καταλαβαινεις σαν να λεμε. Δυάδες και τριαδες φαβορί εβαζα. Ενταξει, ειχα μαθει πια ότι οι... 9άδες ειναι κακο πράμα! Και εβαζα κατι πονταρισματα ...25% των χρηματων μου. Ετυχε εκείνη τη εποχή να περνάνε τα φαβορί. Πωπω εύκολο το στοίχημα λέω! Από τυχη ενετλώς δεν μηδενισε η καβα μου, να πάω σπιτακι μου. Δεν θα εγραφα τωρα στο blog σου Βαγγελη! Τι φταις και εσυ καημενε...

    Οι πρωτοι μου κουβάδες όμως με έκαναν να προσγειωθώ. Αντανακλαστικά προσπαθησα να ψαξω να βρω κανενα "κολπο" πως να κερδίσει κανείς στο στοίχημα. Στο inrernet φυσικά. Γεματο από τετοια. Αυτα τα "κολπα" μου φανηκαν της πλάκας. Και καπου εκει ψαχνοντας είδα ότι στο στοιχημα (δυστυχως για καποιους, λιγότερο δυστυχώς για καποιους αλλους) υπάρχει μια κρυμμένη αλήθεια. Δεν θα την πιάσεις στα χέρια σου ποτέ αυτην την αληθεια, αλλά μπορείς να προσπαθήσεις να την πλησιάσεις. Και ισως αυτό το καταφέρεις χρόνο με το χρόνο. Να την προσεγγισεις όσο μπορείς.

    Διανυω την 4η σεζόν αισίως, αφού δεν μηδενισε η καβα τότε. Ακομα ψαχνω για την κρυμμενη αληθεια του στοιχηματος. Εχω διανυσει καποια απόσταση είναι αληθεια, μην τα ιδσοπεδώνουμε ολα. Οταν κανω παρεα όμως καποιους τυπους σαν τον Μπαζ καταλαβαίνω ότι είμαι ακόμα στην αρχή.

    Ετσι πάνε αυτά. Κάνεις την προσπαθεια σου με αυτά που έχεις ως παίκτης. Τα "συν" και τα "πλην". Ειδικα οταν ξερεις ποια ειναι αυτα τα "πλήν", γινεσαι ακομα καλυτερος.

    "Γιατί παίζουμε στοίχημα;" να μια καλή ερώτηση. Γιατί ρε παιδιά παίζουμε στοίχημα; Καμια ιδεά κανείς;
    Για τα χρήματα; Ποιά χρήματα; Πλάκα κάνουμε;
    Για την ψυχαγωγια; Ε, και γιατι δεν πάμε κανενα θέατρο;
    Για την αδρεναλίνη; Μην πω καμια κουβεντα για την αδρεναλίνη.
    Από εθισμό; Δυσκολο να απαντηθεί.
    Ο καθενας θα εχει τους λογους του φανταζομαι, αν και οι περισσότεροι θα δυσκολευτούν να απαντήσουν.
    Σε ό,τι αφορά εμένα, γνωρίζω ότι θα ακουστώ εντελώς ανόητος αν πω ότι ψαχνω ακομα αυτήν την κρυμμένη αλήθεια που υπάρχει στο στοίχημα...

    Αυτό ομως ειναι η αληθεια...

    ΥΓ Μπαζ απολογούμαι για το "σεντόνι". Το παρακανα.
    Η ...αλήθεια να λέγεται!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 13% την εβγαλα την γκανιοτα στα ματς Τρανμιρ και Στοκπορτ! Γίγαντα ΟΠΑΠ! Τιτάνα! (Οποιος την εβγαλε 15%, την υπολογισε λαθος)

    Μετα την Πρεμιερ τοτε ηταν η ΑΓ1 ε; Δεν ειχε Τσαμπιονσιπ. Στοκπορτ επαιζε στην τοτε Τσαμπιονσιπ? Και η... Κρου? Χαντερσφιλντ π.χ. όμως, σταθερή αξια στο χρόνο. Εκει ειναι και σημερα. Και οχι μονο αυτη. Και η Τρανμιρ δεν μαρτυρα την κατηγορια της τοτε. Την εχεις στο Κυπελλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι να γράψω ρε μετά από τέτοιο σεντόνι; κάτσε να σε απολαύσω και αυριο με το καλημέρα κάτι θα βρω γράψω εδώ. σεντονάτε φίλε μου nklaps...

    ΑπάντησηΔιαγραφή