Πήρα μια στενοχώρια, να σας πω την αλήθεια, αυτές τις μέρες γιατί καλά είναι τα πρωταθλήματα του εξωτερικού, αλλά έχουμε και το δικό μας το πρωτάθλημα – με σασπένς και έντονο παρασκηνιακό ενδιαφέρον. Και μαθαίνω πως πάει για αναβολή! Πώς ν' αντέξουμε οι φτωχοί; Θα μου πεις, θα χάσει η Βενετιά βελόνι;
Από τις ανακοινώσεις που βγάζουν τους κόβεις τι κουμάσια είναι. Σε ποιον απευθύνεσαι, κύριε, με τέτοιο ύφος; Δεν υπάρχουν μόνο τυφλοί οπαδοί, υπάρχουν και φίλαθλοι, που από καιρό σας έχουν γυρίσει την πλάτη. Ζέχνει αυτό που με το ζόρι προσπαθείτε να βαφτίσετε ποδόσφαιρο, δεν αντέχουν μάτια υγιή να το βλέπουν λεπτό. Βέβαια το ότι στα περισσότερα γήπεδα οι κερκίδες έχουν πια διακοσμητικό χαρακτήρα, δεν σας απασχολεί…
Και εκεί το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι κανείς στην Ελλάδα δεν αφήνει καρέκλα! Μην την πιάσει τη ριμάδα την καρέκλα ο έλληνας πολιτικός παράγοντας, θα την πάρει σπίτι του – νόμος! Ρε δεν πα να τον φτύνουν, να του λένε «μας έκαψες – όχι άλλο κάρβουνο». Αυτός εκεί, μην χάσει την καρέκλα. Θα μου πεις, οι περισσότεροι είναι φυτευτοί στις καρέκλες και όπως δεν μπορούν εύκολα να πάρουν πρωτοβουλίες, έτσι οι ταλαίπωροι δεν μπορούν να παραδώσουν καρέκλα, άμα δεν τους πουν οι «αφεντάδες» τους.
Μαζί με όλα τα άλλα τώρα, λέει, βούτηξαν και κάτι λεφτά... Πέρα βρέχει! Εμείς οι βουτηχτές θα μείνουμε για το καλό του ποδοσφαίρου και θα το διοργανώσουμε, όπως εμείς ξέρουμε. Θα ορίσουν σήμερα και τους διαιτητές. Οι Έλληνες διαιτητές έχουν πάνω από όλα μια παγκόσμια πρωτοτυπία: βλέπουν άσπρο, όταν τους κλείνουν το μάτι πονηρά και μαύρο, όταν ξέρουν ότι αυτό πρέπει να δουν.
Της πλάκας πρωτάθλημα, θα μου πεις, διαιτησία της πλάκας. Και υπάρχουν άνθρωποι που το χειροκροτούν. Μα τόσο πολύ να έχει ανάγκη ο άνθρωπος να τρώει ένα παραμύθι για να ζήσει; Ακόμα και βρώμικα παραμύθια με δράκους που ασελγούν σε ό,τι τους αντιστέκεται; Και τα παιδιά σας θα φαν αυτοί, ρε, στην ανάγκη να επιβιώσουν – ξυπνάτε! Τουλάχιστον μην χειροκροτείτε, είναι ενοχλητικό. Δεν μπορεί να μην έχετε γούστο. Δεν μπορεί να είναι αυτό το γούστο σας.
Και καλά οι παρατρεχάμενοι, που έχουν άλλος λίγο άλλος πολύ κάτι να λαμβάνουν. Αλλά το φιλοθεάμον κοινό να υποστηρίζει αυτήν την κακοποίηση του ποδοσφαίρου -και εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων- αυτό με ξεπερνά! Η χειρότερη δουλειά στον κόσμο πρέπει να είναι να φτιάχνεις μοντάζ με τις καλύτερες φάσεις για αθλητικές εκπομπές - πού να βρεις φάσεις; Πλάκα κάνεις; Εκατό φορές να δεις ελληνικό αγώνα, τίποτα δεν θα βρεις. Κάνα γκολ, αν έχει μπει, και κάνα διαιτητικό όργιο.
Η μόνη προσφορά του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι να το βάλουν σε ελεύθερα κανάλια μεσημεριανές ώρες για να αποκοιμιέται ο κοσμάκης. Τώρα η σύγχρονη ζωή βγάζει ένα θέμα στον ύπνο του ανθρώπου. Να σχολάει ο άλλος από τη δουλειά και να ξέρει ότι στο σπίτι του είναι το υπνωτικό του. Κάτι οι κερκίδες άδειες, κάτι τα γήπεδα χωράφια, κάτι ο ανύπαρκτος ρυθμός, κάτι που τους βλέπεις να παίρνουν τη μπάλα και να μην ξέρουν οι πιότεροι τι να την κάνουν, στο ημίωρο -και πολύ λέω- ξεράθηκες…
Όνειρα γλυκά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου