"αχταρμάς"

Ελληνικό ποδόσφαιρο γεια σου – όλα τα χει ο μπαξές, κουμπούρια, μπραβιλίκια, δηλώσεις του πολέμου και μπόλικη πρέζα, για να μην βαριέσαι ποτέ. Αρχίσει δεν αρχίσει στα παπάρια μας κύριοι…

Η «λίγκα των κολασμένων» που παρακολουθούμε με λοξές ματιές, πρέπει να είναι ανώτερη από την δίκια μας παπαριά. Κλείστε το ρημάδι να βρει και καμιά άλλη ενασχόληση ο περιούσιος λαός.

Αλλά αυτή η σαστιμάρα, η βουβαμάρα, η μουγκαμάρας για το ναρκόπλοιο από τα σάιτ και τα έγκριτα κανάλια, μαρτυρεί ποσό Ουγκάντα είναι η Ελλάδα. Ρε δεν λεμέ για κάνα ταγάρι γεμάτο κόκα, άλλα για τόνους και δεν μου την παίζεις την είδηση;

Δημοσιογράφοι σου λέει μετά – φερέφωνα του κερατά, σαν αρκούδες μοιάζουν που τους βαρούν και χορεύουν. Εδώ έβγαλαν το μνημόνιο ευλογιά, δεν θα έκαναν γαργάρα ένα τέτοιο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας;

Δεν είδα και την Εθνική, άλλα πρέπει να ήταν η γνώστη άγευστη, άχρωμη και μια εχθρική προς το ποδόσφαιρο ομάδα – δεν υπάρχει προπονητής Σκίμπε.

Ρε παπάρα, αφού δεν έχεις ποδόσφαιρο πως θες να έχεις εθνική; Τι παράλογες απαιτήσεις που έχεις…

Στοίχημα; Τι διάολο να γράψεις τώρα γι αυτό; Είπαμε είναι το μέσον και όχι ο σκοπός.

Φλίτγουντ Τάουν(1,90) – Νορθάμπτον(4,20) – ματς κόλαση, έκανε ένα μεγάλο διπλό η Φλίτγουντ, αλλά έχει να κερδίσει μέσα από της 28 του Οκτωβρίου – τι σκατά φαβορί είναι τούτο; Η άλλη η ταλαίπωρη το παλεύει και στα 5 τελευταία εκτός, σε δύσκολες έδρες έδειξε χαρακτήρα. Εντός χάνει – εκτός δεν χάνει.

Εντάξει, δεν είναι και κάνα ματς που πας με αέρα στον γκισέ. Ο άτιμος ο γκισές θέλει αέρα, θέλει πίστη στην επιλογή σου, άμα πας κακομοίρικα, κακομοιριά θα είναι το αποτέλεσα σε βάθος χρόνου.

Όλα παίζουν το ρόλο τους, το έχουμε πει. Η Αγγλική σαιζόν για φέτος ήταν προβληματική, το να πιέζεις καταστάσεις θα σε οδηγήσει σε δύσκολες καταστάσεις μη αναστρέψιμες.

Ρε λέμε δεν υπάρχει παιχνίδια για να το κοιτάξεις πάνω από δέκα δευτερόλεπτα – τι κακό είναι αυτό; Δεν μου έχει ξανασυμβεί, βλέπεις κάτι αουτσάιντερ ντυμένα στα κόκκινα και τα προσπερνάς τρέχοντας.

Ψάχνει ο άλλος ο λοξός στην Τασμανία, στην Αυστραλία, χαράς στο κουράγιο του. θα την βρει την άκρη αυτός, δεν τον φοβάμαι. Έχω ψαχτεί και εγώ στους τελειωμένους ανά την υφήλιο, αλλά βαριέμαι και ξαναγυρίζω στις Αγγλιδούλες.

Τώρα θα αρχίσουν και τα άχαστα λόγω κινήτρου – και αυτά κι αν τα βαριέμαι. Κουτσοί, στραβοί με δικαίωμα στην νίκη, στο όνειρο. Και δως του φαβορί ο κουτσός εναντίον του αδιάφορου και ουρές στους γκισέδες.

Και θα τρίβουν τα χέρια τους οι γκισέδες, σιγά μην κλάψουν αν δώσουν και κάνα χαρτζιλίκι για να έχει να παίξει ο «αιώνιος» παίκτης στο Μουντιάλ.