"ραντεβού στα τυφλά"

Υπάρχει μια φιλοσοφία εδώ – καλή, κακή, αλλά υπάρχει. Να περιμένουμε οκτώ αγωνιστικές, άντε έξι, να έχουμε ένα δείγμα. Να έχει κάνει τα ταξιδάκια του ο άλλος, να έχει κάνει τις υποδοχές του και να δούμε πού την πάει την δουλειά. Θα μου πεις, ακριβώς πού πάει μια ομάδα; Μπορεί να έχουν φτάσει Χριστούγεννα και να μην μπορούμε επακριβώς να πούμε. Αλλά κι αυτό το ραντεβού στα τυφλά δεν είναι της φιλοσοφίας μας – χωρίς να πιστεύουμε πως δεν μπορεί να βγει και κάτι.

"τα μερομήνια"

Καλημέρα. Χαλάει, λέει, ο καιρός από τα μέσα της ερχόμενης εβδομάδας. Γιατί χαλάει, παρακαλώ; Και γιατί να μην φτιάχνει; Δηλαδή είναι καλός ο καιρός, όταν σου δίνει επιλογή παραλία ή τίποτα; Μουρλαθήκαμε από τη ζέστη δυο μήνες τώρα. Εγώ τώρα βλέπω «χαλασμένο» καιρό. «Τελειώνει το καλοκαίρι» – βλέπεις τίποτα γύρω σου, που να στο λέει αυτό; Πού είναι οι βροχές του Αυγούστου; Πού είναι τα σημάδια πως το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του;

"καλή αρχή"

Άθλιος ο τίτλος αλλά, θα τον αφήσω. «Καρέ του ρεπό - άλλη παπαριά δεν είχες;» ακούω να φωνάζει ένας από το βάθος και μοιάζει σαν να μουντζώνει! Ο τίτλος δεν αλλάζει κύριοι, όπως και η φιλοσοφία μας. Άσε τους να παίξουν λίγο να τους δούμε, να τους αφουγκραστούμε και όταν έρθει η ώρα, θα χωθούμε. Άσε που το κουπόνι το αυριανό δεν είναι για πολλά πολλά. Είπαμε, όταν δυσκολεύεται ο μπουκ να πάρει θέση, καλό είναι να μην τρέχουμε εμείς να μπούμε σε δύσβατα μονοπάτια.

Πόρτσμουθ(1,61) – Κόλτσεστερ(5,38) – τι όνειρο είδες εδώ, ρε μπούκη; Και θα βρεις αγοραστές για την Πόρτσμουθ, πιστεύεις, σε τέτοια ελεεινή τιμή; Ρε, δεν έχει νίκη τούτη, και τη δίνεις στο 1,6 κάτι και υπάρχουν συνάδελφοί σου που την έχουν και κάτω από 1,60; Η άλλη έρχεται αήττητη, πρωτοπόρος και μου την αμολάς στο 5,75; Δεν φοβάσαι; Θα μου πεις, κατέβασε ο τέρμας της Μόρκαμ προχθές τα ρολά, αλλά τα δυο τα άρπαξε και προβληματίζει η μεγάλη η φαβόρα σου για άνοδο. Παρακαλούμε τα στοιχεία να μας δώσεις αυτωνών που θα ρίξουν λεφτά στην Πόρτσμουθ να τους διαγράψουμε. Χαλούν

"ελληνικό ποδόσφαιρο"

Πήρα μια στενοχώρια, να σας πω την αλήθεια, αυτές τις μέρες γιατί καλά είναι τα πρωταθλήματα του εξωτερικού, αλλά έχουμε και το δικό μας το πρωτάθλημα – με σασπένς και έντονο παρασκηνιακό ενδιαφέρον. Και μαθαίνω πως πάει για αναβολή! Πώς ν' αντέξουμε οι φτωχοί; Θα μου πεις, θα χάσει η Βενετιά βελόνι;

"οι Αγγλιδούλες ζεσταίνονται"

Οι Αγγλιδούλες οι μικρές σήμερα ρίχνονται τρίτη φορά στη μάχη – στα καπάκια μετά το Σαββάτο κάνουν πάλι σέντρα. Λογικό είναι να βιάζονται, αφού έχουν να διανύσουν έναν μαραθώνιο 46 αγωνιστικών! Και είπαμε, αυτό το μεγάλο εύρος αγώνων κάνει και την Αγγλία διαφορετική. Εντάξει, δεν είναι μόνο αυτό, αλλά αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο. Είναι πολλές οι αγωνιστικές για να πάει μια ομάδα συνέχεια τρένο. Έχουμε φορμαρίσματα και ντεφορμαρίσματα, έχουμε ομάδες που τους πρώτους μήνες δεν βλέπονται (περσινή Μπάρνσλει) και ομάδες που ξεκινούν ελπιδοφόρα και μετά γίνονται για τα σκυλιά.

"οι πρώτεςπιστολιές"

Η 2η αγωνιστική μάς άφησε χθες και είχαμε τις πρώτες ντουφεκιές, τις πρώτες απώλειες. Κοιτάζοντας τώρα πάλι τα αποτελέσματα, δεν μπορώ να καταλάβω και πολλά. Ένα χάος βλέπω – και θα περάσει καιρός για να έρθει η μέρα που θα γίνουν όλα πιο κατανοητά…

Πάρε τη φαβόρα τη Σίτι - σου πουλάει παραμύθι ο μπουκ για αξία στο 1,2 κάτι, τρως τον παπά και

"σκέψεις για το αουτσάιντερ"

Να ξεφύγω, λίγο κάθομαι και γράφω. Έμπλεξα με τις παπαριές των σόσιαλ μίντια και στραβώθηκα και κουφάθηκα και πέταξα και κάτι ζάρια και το έφαγα το φάσκελο από τον επίτιμο καλεσμένο της σπηλιάς. Ρε παπάρα, μου λέει, ζάρια έβαλες να βλέπει ο κόσμος; Είναι που ‘ναι, να τον κάνεις χειρότερο; Αντί να του βάλεις ένα Βούδα σε περισυλλογή; Να του βάλεις μια φάκα; Μια παγίδα; Κάτι; Εσύ πήγες και το γύρισες στο μπαρμπούτι; Τι μηνύματα περνάς στον κόσμο, ρε;

"προσαρμογή και παραλήρημα"

Μήνας προσαρμογής – Ο Αύγουστος για μας είναι μήνας προσαρμογής. Πώς λέγαμε στο στρατό εβδομάδα προσαρμογής, όταν άλλαζες στρατόπεδο; Άλλο αν υπήρχαν και τάγματα που σε πετούσαν κατευθείαν στα βαθιά. 

Να προσαρμοστούμε ύστερα από μακριά αποχή και να μην βιαστούμε να πέσουμε στα βαθιά. Δεύτερη αγωνιστική έρχεται και ακόμη κοιτάζοντας τους αγώνες δεν ξέρεις πού βρίσκεται η ευκαιρία και πού η παγίδα. Θα βγάλουμε αύριο ειδικό κείμενο για τους ταπεινούς, ας δούμε τώρα τη γκλαμουριά της Αγγλίας.

"Αυγουστιάτικες παπαριές"

Τι να γράψεις και τι να ρημάξεις; Μετά την «επιτυχία» του Πόκεμον! Και παπαριές γράφτηκαν εδώ και καταθέσεις ψυχής και στοιχηματικές απόψεις, απόρροιας χρόνων, και ήρθε αυτή η μαλακία και σάρωσε στα τσατ. Πολυδιαβασμένο άρθρο του γέρο Μπαζ το Πόκεμον, ένα ρηχό κείμενο, ένα κείμενο της πλάκας, γραμμένο στο πόδι. Και όμως τιμήθηκε όσο κανένα άλλο. Ασθμαίνοντας το δεύτερο στέκεται ξεχασμένο και λυπημένο…

Γύρνα το στο «εμπορικό» φωνάζει ένας άλλος – έχουν πέραση αυτά. Να πιάσεις το σφυγμό του κόσμου, να γράφεις όχι

"στο καφενείο των μπούκ"

Στον καφενέ των μπουκ σε περίοπτη θέση θα βρεις το τραπέζι όπου κάθεται πάντα ο γέρο μπουκ – αυτό το σατανικό μυαλό λένε πως βρίσκεται πίσω από το προκαθορισμένο στοίχημα. Αυτός μοίρασε το πρώτο κουπόνι και κατάλαβε πως έχει ψωμί η υπόθεση -  να αφήσεις τον κόσμο να πιστεύει πως μπορεί εύκολα να βρει τα αποτελέσματα ποδοσφαιρικών αγώνων -  χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και ικανότητες.  Έβαλε και τις αποδόσεις και είπε: απλά τις βάζω για να μπορείτε εύκολα να βρείτε την

"κοιτάζοντας το ταβάνι"

Το χθεσινό βράδυ ήταν, θαρρώ, που το πέρασα κοιτάζοντας το ταβάνι. Υπάρχουν κι αυτές οι βραδιές, μην γελάτε, κύριοι! Να κοιτάς το ταβάνι συντροφιά με τα διαόλια σου δεν είναι και κάτι συνηθισμένο. Ο χρόνος να περνάει βασανιστικά και το ταβάνι να σε κοιτάει διαπεραστικά. Και τα διαόλια να έχουν στήσει χορό μέσα στο κεφάλι σου και όχι μόνο…

Η Καλή Νεράιδα του Στοιχήματος (Ουκ εν τω πολλώ το .pdf και «ένα κάρο» λεφτά…)

Πάντα είχα την απορία για ποιο λόγο πάμε και μπλέκουμε με το Στοίχημα και κυρίως γιατί έχουμε την απαίτηση να βγαίνουμε κερδισμένοι, αφού ό,τι και να κάνουμε δεν μπορούμε ποτέ να γνωρίζουμε από πριν με βεβαιότητα την έκβαση ενός οποιουδήποτε αγώνα. Και μετά έρχεται η άλλη, η «πονηρή» σκέψη: τι ωραία που θα ήταν αν υπήρχε τρόπος κάποιοι από μας να ξέραμε από πριν την έκβαση των αγώνων: θα βγάζαμε προφανώς «ένα κάρο» λεφτά! Είναι μία σκέψη σαν ευχή που όλοι μας έχουμε κάνει στα όνειρα μας, παραδεχθείτε το. Είναι σίγουρο δε, ότι και ο Αιώνιος Παίκτης την είχε πολλές φορές κάνει αυτήν την σκέψη.