'Κουμάρι και κίνητρο"

Μπήκε η άνοιξη για τα καλά και τώρα θα αρχίσουν τα παιχνίδια τα αβαβά. Εκεί να δεις γλέντια! Οι τυφλοί βλέπουν, οι κουφοί ακούν και οι κουτσοί περπατούν. Όλα στο φως, όλοι κρατούν ανοιχτά τα χαρτιά τους και περιμένουν να πληρωθούν.

Έχουμε πει βέβαια πως κανείς δεν πληρώνει τεμπέληδες. Το να παίρνεις τη βαθμολογία και να παίζεις βάσει κινήτρου δεν είναι και καμιά δύσκολη δουλειά. Γι’ αυτό και οι μπουκ συνήθως πληρώνουν ψίχουλα τα παιχνίδια τα ύποπτα.

Βλέπεις κάτι ποδοσφαιρικές ντροπές, που στο γήπεδο ολόκληρη τη χρονιά δεν έχουν δώσει τα στοιχειώδη, και προσφέρονται σε τιμές Μπαρτσελόνα. Και πάνε και τα παίζουν, κάνουν ουρές στα γκισέ και αν σπάσει κανένα, οι φωνές και οι κατάρες φτάνουν μέχρι τον ουρανό.

Γιατί όλα σπάνε, ακόμη και τα αβαβά. Γι’ αυτό οι μπουκ πάντα έχουν το πλεονέκτημα. Επαγγελματίες είναι οι άνθρωποι, είπαμε, με στόχο την τσέπη σου. Δεν ζουν με επιδοτήσεις και λαμογιές αυτοί. Έχουν φτιάξει μια μηχανή που παράγει χρήμα. Όσο ο παίκτης, ο «αιώνιος» παίκτης, δεν βάζει ένα στοπ να κάτσει να σκεφτεί πώς παράγει αυτή η μηχανή το χρήμα, θα είναι αιώνια καταδικασμένος να κολυμπά στην κόλαση της χασούρας.

Έχουμε πει πως η Λυδία Λίθος στο στοίχημα κρύβεται στις αποδόσεις – στο κίνητρο υπάρχουν αποδόσεις της ντροπής. Δεν μπορεί να σου δίνει τον Πλατανιά 1,40! Πριν κάτι χρόνια αυτό. Θα μου πεις πέρασε, γι’ αυτό στο έδωσε τόσο. Δεν το βρήκες εσύ, αυτός στο έδωσε για να σε γλυκάνει για τη χασούρα της χρονιάς.

Και τώρα θα γεμίσουν και τα στοιχηματικά καφενεία με τέτοιες ευκαιρίες και ιστορίες – οι πρόεδροι της Μαγιόρκας και της Λας Πάλμας πηδάγανε στο πανεπιστήμια την ίδια γκόμενα και όσο να ‘ναι θα το δώσει η Μαγιόρκα. Και θα πληρώσω εγώ τα γαμήσια τους; Κάτσε καλά, ρε...

Και εντάξει τώρα που είναι νωρίς, να κάνεις καμιά αλητεία. Καμιά ομάδα με κίνητρο όχι τόσο πετσοκομμένο να το καταλάβω... Αλλά τελευταίες αγωνιστικές, μωρέ, που γίνονται τα καραγκιοζλίκια;

Εξάλλου δεν είναι και του γούστου μου εμένα να πηγαίνω στο γκισέ, σπρωξίδια, φωνές, πονταρίσματα απελπισίας. Ίσως γιατί στο στοίχημα δεν μ’ αρέσει να με ταΐζουν οι άλλοι. Θέλω να βρίσκω μόνος μου τι θα φάω, ποτέ θα το αγοράσω και σε ποια τιμή.

Στην Αγγλία που τραβιόμαστε εμείς, δεν γίνονται τόσο μεγάλα καραγκιοζλίκια. Οι αποδόσεις που δίνονται το μαρτυρούν. Η Μάνσφιλντ έριξε πρόσφατα την Μπρίστολ Ρόβερς νικώντας την μέσα στο Μπρίστολ. Η Μπλάκπουλ μού είχε σπάσει σε μια υποχρεωτική τετράδα στον ΟΠΑΠ στα νεανικά μας χρόνια - έχασε και αυτή και έπεσε προτελευταία αγωνιστική μέσα στο γήπεδό της.

Τυχαία την Κυριακή παρακολούθησα τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης Βαγιεκάνο – Οβιέδο. Βρε, της Οβιέδο μπήκαν σαν ζαλισμένοι σου λέω. Κατά κύματα οι επιθέσεις της Βαγιεκάνο, κέρδισαν ένα πέναλτι και άντε γεια. Το παράτησαν, μετά έβαλαν και άλλο να είναι σίγουροι. Και ένα 1,90 έδινε. Στα 12 τελευταία η Βαγιεκάνο είχε μια νίκη. Πας στον γκισέ εδώ και λέει ο μπουκ «καλώς το ξυπνοπούλι μας»...

Έχει περάσει η εντύπωση στον κόσμο πως τελευταίες αγωνιστικές οι παίκτες με κάτι τέτοια παίρνουν το αίμα τους πίσω. Καμιά σταγονίτσα μπορεί, αλλά άμα στο έχουν πιει όλο το χρόνο με το μπουρί, τι να σε σώσει αυτή;

Εμένα στοιχηματικά με ενδιαφέρει το κίνητρο της Νιούπορτ για το σαββατιάτικο ταξίδι για το Πόρτσμουθ, αλλά θα το βγάλουμε αυτό στην ώρα του.

Υ.Γ. Η παρέα μας μεγάλωσε. Αυτό ίσως να είχα και στο πίσω μέρος του μυαλού μου, όταν έφτιαξα το Αουτσάιντερ. Ένα στοιχηματικό κοινόβιο, για όποιον βλέπει πως το κουμάρι είναι ένα πολύ ανηφορικό μονοπάτι, αλλά θέλει να προσπαθήσει να το ανεβεί κι εμείς εδώ να τον βοηθήσουμε στα πρώτα του βήματα.