"τζόγος στην αρχαία αγορά"

 Στην αρχαία Αθήνα θα μεταφερθούμε - εκεί γύρω στην κλασική εποχή. Ένα πρόβλημα ταλανίζει από καιρό την πόλη και τους κατοίκους της. Ο στοιχηματικός τζόγος είχε φωλιάσει στα μυαλά και στις ψυχές των Αθηναίων και η πόλη κινδύνευε να μετατραπεί σε μια άχρηστη κοινωνία που δεν θα είχε τίποτα να προσφέρει στην ανθρωπότητα. 

Ο αγγειοπλάστης δεν ενδιαφέρονταν πια να δημιουργήσει το «τέλειο» αγγείο για να ξεπεράσει τον διπλανό του αγγειοπλάστη, τα άφηνε μισά, λειψά και έτρεχε στα πρακτορεία να τζογάρει. Ο τραγωδός σταμάτησε πια να παρουσιάζει μεγαλειώδης ανθρώπους, έτσι ώστε να παρακινεί και τους υπόλοιπους να αγγίξουν το μεγαλείο. Η εκκλησία του δήμου είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο μπουκάδικο και όλοι είχαν για κοινό γνώρισμα τη χασούρα!

Μα οι άρχοντες είχαν μαζέψει τον λαό στην αγορά, έπρεπε κάτι να γίνει για να σταματήσει αυτή η παρακμή – θα μιλούσε ο Σωκράτης και με την διαλεκτική του θα προσπαθούσε να βγάλει αυτό το νέο μικρόβιο από τον λαό. 

Κοντός και άσχημος περιγράφεται ο Σωκράτης και με μεγάλα ψυχικά χαρίσματα – από πολλούς ( αν και δεν έγραψε τίποτα )  θεωρείτε ο θεμέλιος λίθος που πάνω εκεί βασίστηκε ολόκληρη η δυτική φιλοσοφία. Γι άλλους ήταν το «σφυρί» που επέφερε καίρια χτυπήματα στις ήδη υπάρχουσες ρωγμές και συνετέλεσε στο γκρέμισμα του αρχαιοελληνικού κόσμου – για πολλούς ότι πιο σημαντικό και πιο ωραίο δημιουργήθηκε  πάνω στον πλανήτη γη!

Δεν ξεκίνησε ο Σωκράτης με τα γνωστά «κόλπα» του – ξέρω, ότι δεν ξέρω τίποτα και σοφός είναι αυτός που γνωρίζει ότι δεν γνωρίζει τίποτα, αλλά, κοίταξε προς το ακροατήριο και είπε – « ο άνθρωπος τζογάρει από άγνοια! Εάν του δείξουμε ποιο είναι το κάλο, ποιο είναι  είναι το συμφέρον του, ο τζόγος δεν θα έχει καμία τύχη στην πόλη μας!  Πρέπει να απαντήσουμε στα ερωτήματα: Γιατί παίζουμε; Γιατί χάνουμε; Έχουμε κατανοήσει τις δυσκολίες του παιχνιδιού; Έχουμε κατανοήσει το ίδιο το παιχνίδι; Ξέρουμε πως η γκανιότα δεν είναι απλά μια λέξη, αλλά είναι ένα τέχνασμα του « εχθρού» που σε βάθος χρόνου ροκανίζει το κεφάλαιο μας; Και αν ισχύει αυτό, το καθημερινό παιχνίδι ποιον ευνοεί; Τετράδες και πεντάδες ατάκτως  ερριμμένες ποιους ευνοούν;

Το ξέρω – συνέχισε ο Σωκράτης – πως κάνετε φιλότιμες προσπάθειες να ψάξετε τις απουσίες, τις παραδόσεις, τις ειδήσεις τις τελευταίας στιγμής, τα στατιστικά - αλλά πιστεύετε πως ψάχνετε όσο πρέπει να βρείτε τι κρύβεται πίσω από τις αποδόσεις; Αλήθεια φίλοι μου, πιστεύετε πως ένα μεγάλο φαβορί υπάρχει περίπτωση να κρύβει και μια απόδοση με αξία; Πιστεύετε πως ο μπούκ δεν γνωρίζει τον δρόμο του χρήματος και πράττει ανάλογα; Προσεγγίζεται με το ίδιο σκεπτικό τους δικούς μας αγώνες, με τους Αιγυπτιακούς ακόμα και τους Περσικούς, αλλά εγώ σας λέω πως και μεταξύ των δικών μας πόλεων -κρατών πρέπει να υπάρχει διαφορετική προσέγγιση. Η Σπαρτιάτες για παράδειγμα αποφεύγουν τις ισοπαλίες «η ταν η επι τας», αντίθετα εμάς μας αρέσει να συνθηκολογούμε.  Οι Πέρσες συνήθως τα σκατώνουν όταν κουβαλούν τον τίτλο του φαβορί και οι αιγύπτιοι συνήθως διοργανώνουν τους αγώνες τους, με το πρώτο φως του ηλίου με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται!

Βγείτε από την άγνοια και ακολουθείστε το δρόμο της γνώσης και τότε η χασούρα θα είναι παρελθόν» -  έτσι έκλεισε την ομιλία του ο Σωκράτης και πίστεψε ότι καλύτερες μέρες θα έρχονταν για τους Αθηναίους.

Κάνεις δεν απάντησε, κανείς δεν έφερε αντίλογο – ούτε καν ο Αριστοφάνης. Ήταν μικρός τότε, παραβρέθηκε όμως εκεί και λέγεται πως βλέποντας στην στοιχηματική πορεία των αθηναίων, μετά το « άνοιγμα των ματιών» από των Σωκράτη ήταν άλλη μια αίτια για να τον παρουσιάσει σαν μια καρικατούρα φιλοσοφική στις Νεφέλες!

Η απάντηση ήρθε μετά από αιώνες από ένα υποχθόνιο τύπο, αλλά αυτή είναι μια ιστορία που θα την παρουσιάσουμε εν καιρό. 

Μέχρι τότε προσεκτικά τις πρώτες αγωνιστικές γιατί η αρχή είναι το ήμισυ του πάντως!

Απολογισμός των πρώτων αγωνιστικών στην Αγγλία εντός εβδομάδος, μέχρι τότε πιστεύετε δεν πιστεύετε, νηστεύετε δεν νηστεύετε, κάντε και καμία αποτοξίνωση!