"venceremos"

 

Καλημέρα, ακαταστασία εδώ. Ωραία πράγματα. Πιο πολύ χάρηκα γιατί ξαναμπήκε ο Βούδας στο παιχνίδι - δυνατός παίκτης και γουρλής...

Την Τρίτη μετά από καιρό δεν έχει Αγγλιδούλες. Ευκαιρία να πάρουμε μια ανάσα.

Γίνονται τα παιχνίδια Παρασκευή λόγω καθολικού Πάσχα που γιορτάζουν εκεί. Θα βγάλουμε κείμενο με Αγγλιδούλες την Πέμπτη.

Σαν αουτσάιντερ έχουμε θετικό πρόσημο σε μια δύσκολη χρονιά, αφού ξεκινήσαμε μετά από μεγάλη αποχή λόγω τρέλας στο κεφάλι. 

Θέλουμε και να έρχεται κόσμος και να συμμετέχει. Αλλιώς παίζουμε στην ζούλα και γράφουμε τις παπαριές μας στο χιόνι.

Έχουμε πει πως είναι πολύ δύσκολο το άθλημα - μια διαρκή δοκιμασία με τον εαυτό σου και με το θηρίο που δεν νικιέται εύκολα.

Αλλά και ο κυριακάτικος καφές  με το ωραίο αίσθημα που σου δίνει το χθεσινό κέρδος είναι αξία ανεκτίμητη. Αρκεί να αντέχεις να πιεις και αρκετούς κυριακάτικους καφέδες σκέτους. 

Και ο Μάρτιος ήταν καλός με τις λοξές Αγγλιδούλες μας. Η Σάουθεντ συνηθίζει να κάνει διπλά στο τέλος. Χθες στο 69΄, μέσα στο Νιούπορτ στο 74΄και στην Γουόλσολ στο 88΄που είχε χάσει πέναλτι η Γουόλσολ στο 83΄. 

Αυτά να τα γνωρίζεις Βούδα θα πέσει διαγώνισμα...

Αναγκαστικά βγαίνει το κείμενο για να μην φτάσουν τα σχόλια σε ύψη απαγορευτικά και πως να μπει κανένας  να τα διαβάσει. 

Καλό είναι το παιχνίδι μας να ακολουθεί μια κανονικότητα. Παίζουμε συγκεκριμένα πράγματα, με συγκεκριμένο τρόπο. Δεν γινόμαστε βλάσφημοι όταν κερδάμε και δεν γινόμαστε πιεστικοί όταν χάνουμε.

Το να βγάζεις συνέχεια την πετονιά δεν σημαίνει πως θα βγάζεις και πιο πολλά ψάρια. 

Ο φίλτατος γκισές είναι αυτός που μας πληρώνει, οφείλουμε να τον σεβόμαστε. Αν αρχίσουμε να τον καταριόμαστε είμαστε σε πολύ λάθος δρόμο.

Λίγοι θα κερδίσουν - προσπαθούμε να είμαστε οι εκλεκτοί και μέσα από την στάση ζωής μας. 

Όσοι πιστεύουν πως ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης είναι απεσταλμένοι του Θεού για να τους σώσουν να μην ζυγώνουν καθόλου στον γκισέ. 

Για πολλούς ο γκισές είναι η τιμωρία τους - αλλά αρνούνται να το δουν.

Υ.γ. Venceremos - γιατί δεν ήρθαμε  σ΄ αυτήν την ζωή για να είμαστε με τους χαμένους...