"Ο παλιός θεός και ο παλιός σπόρος"

Το έντονο φως κι η δυνατή φωνή του ήλιου με ξύπνησαν απότομα σήμερα. «Ξύπνα τεμπέλη, ξύπνα υπναρά! Ακόμα χάνεις το χρόνο σου μες στα σκεπάσματά σου; Εγώ σηκώθηκα ψηλά και εσύ είσαι ακόμα κάτω», μου φώναξε ο ζωοδότης ήλιος και συνέχισε. «Είσαι πολύ μεγάλος πια για να ξέρεις πως το να μένεις κάτω πολύ ώρα είναι σύμπτωμα παρακμής. Ακόμα γνωρίζεις πως η ζεστασιά των σκεπασμάτων φέρνει μαλθακότητα και η νωθρότητα «σκοτώνει τον πολεμιστή...»

"Πρωινό κλειδί του Παραδείσου"

Μια καλημέρα μου βγαίνει να την πω και θα την πω. Αλλά ενώ λέω με ευκολία να έχουμε μια μέρα καλή, ανθρώπινη, μετά μένω κενός, ανήμπορος να γράψω λέξη, να αρθρώσω σκέψη. Είναι και τούτη η φύση που πολλές φόρες σου παίρνει τις σκέψεις, σαν να θέλει να σε λυτρώσει…

"Το παλιό σπίτι στο χωριό"

Αχάραγα σηκώθηκα σήμερα - σαν κυνηγός, όχι σαν χαμάλης. Ήθελα να τραβήξω πάλι για το σταυροδρόμι. Εκεί όπου πήραμε το δρόμο του πολιτισμού, με τα φανταχτερά φώτα, στις πλανεύτρες πολιτείες. Εκεί όπου ο άνθρωπος άφησε μια ήρεμη ζωή, χωρίς πολλά βάρη, για μια ζωή που δεν είμαστε σίγουροι τελικά αν αξίζει…

"Κυριακή στη φύση"

Παλιά, για όσους έπαιρναν λίγο λοξά τη ζωή, υπήρχε η φράση «πήραν τα βουνά». Τώρα το να πάρει κανείς τα βουνά ίσως είναι σημάδι λύτρωσης. Γαλήνη και ηρεμία σου προσφέρει ένας κυριακάτικος περίπατος στα βουνά. Όσο ανεβαίνει ο άνθρωπος προς τα ύψη, τόσο τα προβλήματα του μένουν κάτω. Προβλήματα που μας ταλανίζουν συνέχεια, η φύση έχει έναν μοναδικό τρόπο να τα αποδιώχνει από πάνω μας, καθώς αντικρίζουμε το μοναδικό της τοπίο.