"εθνικές κωλοτούμπες"

Να φύγουν τούτα τα κουπόνια με τις εθνικές, γιατί δεν βλέπονται! Μια ξενέρα σού βγάζουν, ούτε δεύτερη ματιά δεν μπορείς να τους ρίξεις. Τι αδιαφορία; Τι χαμένες ώρες; Όχι και ώρες, θα μου πεις. Σε κάνα πεντάλεπτο τελειώνουν όλοι – και αυτοί που παίζουν και αυτοί που δεν παίζουν. Τώρα άμα ψάχνεσαι παραπάνω για δαύτα, ψάξου…

Θα επανέλθει η νορμάλ κατάσταση από το Σαββατοκύριακο που έρχεται. Έχει και ματσάρα στο Μάντσεστερ: Γιουνάιτεντ εναντίον Σίτι – Μουρίνιο εναντίον Γκουαρντιόλα.  Τσιμπημένο το διπλό, αλλά ποιος νοιάζεται; Σε θεωρητικό επίπεδο – γιατί πώς να τζογάρεις σε τούτο; Να το ρίξεις κορώνα - γράμματα;  Να ρωτήσεις τ’ άστρα; Να πας σε καφετζούδες; Κάπως έτσι τα παίζουν αυτά, μην πιστεύετε πως οι άλλες μέθοδοι είναι καλύτερες από τις παραπάνω.

Δηλαδή, άμα πατάς σε σαθρό έδαφος, όσες πιρουέτες και να κάνεις δεν το γλυτώνεις το βούλιαγμα. Χειροκρότημα θα φας, όταν κάνεις τα κολπάκια σου, αλλά στο βούλιαγμα θα πέσουν οι μούντζες! Συνήθως, θα μου πεις, ο κόσμος θαμπώνεται από τις πιρουέτες, αλλά όλα τα λεφτά είναι η ώρα που πέφτουν οι μούντζες.  «Το μαλάκα», τους ακούς να φωνάζουν περιπαικτικά, «σε σαθρό έδαφος βάδιζε εν γνώση του, οι πιρουέτες τον μάραναν!»

Πιρουέτες είπα και θυμήθηκα τις κυβιστήσεις τον δικών μας των πολιτικών. Τι απίθανοι τύποι, ρε, είναι τούτοι; Τι μαύρο-κωλοτούμπες φάγαμε στη μάπα όλα αυτά τα χρόνια – και δεξιές και κεντρώες, σοσιαλιστικές και τώρα αριστερές. Αλλά τούτοι με τις κωλοτούμπες τους σπρώχνουν τον απλό κοσμάκη στα σαθρό έδαφος – οδηγούν τη χώρα στο βαλτότοπο. Μα είναι δυνατόν να βάζει ο ταγός, ο άρχοντας δεκαπέντε φόρες παραπάνω λεφτά στην τσέπη από τον απλό εργάτη;

Και άμα βρεθεί και κάνας λοξός και ψελλίσει κάτι τέτοια, εύκολα τον χαρακτηρίζουν λαϊκιστή. Άλλος ένας χαρακτηρισμός της εποχής ο ρατσιστής. Όπως παλιά πετούσαν τις πέτρες στον κουμουνιστή, έτσι τις τρώνε τώρα αυτοί. Κουνούν τα δημοκρατικά τους ιδεώδη, αλλά δεν σου δίνουν και πολύ χώρο να πεις τις απόψεις σου. Και έχουν δόντια κοφτερά για αντίθετες απόψεις - δημοκρατικά…

Ωστόσο υπάρχει άφθονος χώρος για απόψεις κενές. Ό,τι παπαριά θέλουν να μας πασάρουν τώρα, σαν κάτι θεόσταλτο θα στο σερβίρουν και θα σε μπουκώσουν να το φας. Και όσο βγαίνει και κάνας παπάρας και σιγοντάρει στο σερβίρισμα, νάτος πιάνει στασίδι στις κοσμικές τις εκπομπές. «Αυτά που ήξερες, μάγκα Έλληνα, να τα ξεχάσεις. Αλήθεια, ρε, ήθελες να είσαι αφεντικό; Να έχεις τη δουλειά σου και τη λεβεντιά σου; Όχι, ρε, θα μπεις στη σειρά σου, για να μπεις στη δουλοπαροικία. Αυτά που ήξερες να τα ξεχάσεις.» Ξέρετε τι δηλώνει η λεγάμενη που τα λέει; Εκπρόσωπος του λάου…

Κοιμώμενος λαός, εκπρόσωπος φτηνός - τι τραγικός συνδυασμός; Μας νάρκωσαν; Ή μη αντέχοντας να δώσουμε μάχη συνειδητά, πέσαμε σε λήθαργο; Και αυτοί οι ταγοί; Είναι τόσο άχρηστοι, δειλοί; Ή τους έβαλε κάποιος εκεί;

ΥΓ. Πάλι για στοίχημα ξεκινήσαμε – παπαριές βγήκαν. Συμπαθάτε με, κύριοι, που ξέφυγα πάλι. Μα δεν είμαι επαγγελματίας γραφιάς – αν και το βλέπω σύντομα να γίνομαι…