Μπήκε ο χειμώνας και ο κοσμάκης τα 'χει χάσει και αναπολεί τις παραλίες να μουλιάσει… Και τούτος ο φετινός χειμώνας είναι σκληρός, βαρύς και μας δείχνει τα δόντια του. Και βαρούν και οι σειρήνες και δως του πανικός για πέντε πόντους χιόνι. Σαν να βουλιάξαμε στο χιόνι. Και δως του ρεπορτάζ για το κακό που μας βρήκε, λες και το χιόνι είναι εξωγήινο, λες και δεν πέφτει από γεννησιμιού του κόσμου τούτου.
Ρε, απόλαυσε το χειμώνα με τα καλά του και με τα κακά του. Αλλά έχει κλεισούρα ο χειμώνας και αυτό δεν παλεύεται. Αυτός ο αναγκαστικός εγκλεισμός στους τέσσερις τοίχους πόσο φοβίζει τον άνθρωπο! Ο ίδιος ο εαυτός του είναι συνήθως που τον ενοχλεί και τον φοβίζει. Αλλά υπάρχει και η τηλεόραση…
«Θα σε ρωτήσει…» - αυτήν την κουβέντα έλεγε ο παππούς μου, όταν ο καιρός δεν έκανε τα χατίρια στους άλλους. Το μικρό συμφέρον και ο μικρόκοσμος του κάθε ανθρώπου πόσο άνευ αξίας ζητήματα είναι, όταν ο γέρο χειμώνας αποφασίζει να αφήσει τις άσπρες νιφάδες να πέφτουν χορευτικά. Μαζί μ' αυτές έρχονται και οι χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά τι τον νοιάζει αυτό τον ασπρογένη γέροντα;
Και τον ξέρω, μόνο για ένα πράγμα στενοχωριέται. Γιατί ξέρει πως είναι δύσκολος για τους αστέγους. Μα τον έχω ακούσει να λέει: «δεν σας νοιάζει εσάς που είναι συνάνθρωποί σας, εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι.»
Και το αστείο είναι να υπάρχουν σε μια κοινωνία αριστεροί με πακτωλό καταθέσεων και άστεγοι – τι κοροϊδία! Κι έχουν πιάσει και τις καρέκλες εδώ και λίγο καιρό τούτοι οι περίεργοι αριστεροί και οι άστεγοι εκεί ξεπαγιάζουν - και τα αριστερά λεφτά στις Ελβετίες να λουφάζουν.
Και ζορίζονται αυτοί οι περίεργοι υποστηρικτές του περιβάλλοντος με το βαρύ χειμώνα – λουφάζουν τώρα κι αυτοί. Δεν μπορείς τώρα να μιλήσεις για υπερθέρμανση του πλανήτη και να τουρτουρίζει ο άλλος από το κρύο. Δεν θα γίνεις πιστευτός. Αλλά όταν βγουν οι αλκυονίδες μέρες, νάτοι βγαίνουν στις ρούγες να μας πουν με τρεμάμενη φωνή πως ο πλανήτης είναι άρρωστος.
Δεν μπορείς να το αμφισβητήσεις εύκολα αυτό. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο πλανήτης νοσεί, απλώς δεν πείθουν για τους σκοπούς τους. Και ο δικός μας ο μπρούκλης, που σκορπούσε τα λεφτά και άνοιξε πρώτος την κερκόπορτα, αυτός που δεν μπορούσε να κάνει ποδήλατο χωρίς να φάει τα μούτρα του, τέτοιος είναι. Πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα…
Γενικά είμαι της άποψης πως αυτούς που συνέχεια χύνουν την καρδάρα με το γάλα δεν μπορείς να τους εμπιστευτείς καμία μεταφορά. Ή βλάκες είναι ή έχουν σκοπό να σου χαλάσουν ολάκερη την προίκα…
Μόνος σου, αδελφέ, κουβάλα τα κουζινικά σου στην πλάτη σου. Και άμα σε βαραίνουν πολύ, ξεφορτώσου τα άχρηστα. Κάλιο αυτό παρά να σου σπάσουν οι πρόθυμοι τα πολυτιμότερα.
Και όλο το παιχνίδι είναι στημένο, αν δεις τι σου έχουν για μετά την αριστερή απάτη. Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος δεν μπορούν να μας σώσουν. Δεν επιτρέπεται να περιμένουμε από αυτούς την σωτηρία μας. Ούτε για να κόβουν ξύλα δεν κάνουν αυτοί. Αυτοί σπάνε την στάμνα προτού την πιάσουν στα χέρια τους. Αριστεροί, δεξιοί - μικρή σημασία έχει.
Θέματα, αναθέματα στο ιντερνέτ ένα σωρό. Άχρηστες πληροφορίες, που ρίχνονται μέσα μας και μας βαραίνουν. Πού να τα χωνέψεις όλα αυτά; Τελικά το διαδίκτυο απελευθερώνει ή γίνεται η νέα μας φυλακή;
Γιατί στη δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να υπάρχουν και φύλακες. Θα πρέπει κάποιος να κρατάει τα κλειδιά. Αλλά εμείς σαν ανθρωπότητα δεν έχουμε κάνει επαναστάσεις για να μην υπάρχουν κλειδοκράτορες;
Υ.Γ. έχει και τραγουδάκι το μενού σήμερα:Στράτος Παγιουμτζής, «μπήκε ο χειμώνας…»
Διαβάστε ακόμα: "καυγάς με την χοντρή πένα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου