"ο γέρος και ο ποταμός"

Σιμά στην όχθη του ποταμού καθόταν ένας γέρος συλλογισμένος. Θυμόταν τα νιάτα του, τις λύπες του, τις χαρές του, ολάκερη τη ζωή του. Σαν σε όνειρο του φαινόταν τώρα αυτά. «Ποιος διάολος ήρθε και με ξύπνησε», φώναξε δυνατά ο γέρος, «τώρα που τ’ όνειρο τελειώνει;» Και οι άνθρωποι, σκέφτηκε, πόσο λάθος κάνουν που ζουν τη ζωή τους λες και δεν ξέρουν πως κάποια στιγμή θα φτάσουν εδώ σε τούτο τον ποταμό.

"αποδόσεις με αξία και early bets"

Υπάρχουν και λίγοι στο στοίχημα που κάνουν παιχνίδι με τις αποδόσεις. Άσε τις ομάδες να παίζουν, σου λένε, εγώ ασχολούμαι με τιμές. Κάποιος πουλάει και κάποιος αγοράζει – έτσι βλέπουν το στοίχημα αυτοί. Αλλά αν δεν ξέρεις την αγορά, αν δεν είσαι σε θέση να κοστολογήσεις μια ομάδα, να δεις πότε μια απόδοση έχει αξία και πότε όχι, παίζεις απλώς ομάδες.

"μελαγχολική βροχή"

Πέφτει μια βροχή μελαγχολική, λυτρωτική, καθαρτική. Σημάδι πως το φθινόπωρο ήρθε για να αναγγείλει την έλευση του άγριου και μοναχικού γέρο χειμώνα. Εκεί είναι που δοκιμάζεται η φύση και ο άνθρωπος. Αγέρηδες, κρύα, χιόνια, πάγοι, χαμηλές θερμοκρασίες για μήνες φέρονται σκληρά στη φύση. Όλα αυτά όμως επηρεάζουν και τον άνθρωπο, γίνεται πιο μοναχικός, κλείνεται στο καβούκι του. Μα οι περισσότεροι άνθρωποι αποστρέφονται τη μοναξιά τους. Τους είναι δύσκολο ν’ αντέξουν ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό – γι’ αυτό εχθρεύονται τον χειμώνα.

"το κουίζ του nklaps"

Είναι δυο φίλοι, παίκτες του στοιχήματος. Στον έναν αρέσει να παίζει over και στον άλλο αρέσει να παίζει under. Εντάξει, γούστα είναι αυτά…

"ο άνθρωπος του καναπέ"

Οι ειδικοί – μ αρέσουν τον τελευταίο καιρό αυτοί οι ειδικοί. Που σου μιλούν για τη ζωή και για τον άνθρωπο. Ψάχνουν, αφουγκράζονται, βρίσκουν. Σκάβουν βαθιά, σκάβουν επιφανειακά, όλο κάτι βρίσκουν. Τώρα βρήκαν να μας πουν πως όποιος παίρνει στα σοβαρά τη ζωή, όποιος την εξετάζει δηλαδή σε βάθος, οδηγείται στην κατάθλιψη. Ένα φρούτο της εποχής και αυτή η κατάθλιψη –γεμίσαμε καταθλιπτικούς– άραγε να έχουν πάρει όλοι αυτοί την ζωή στα σοβαρά;

"προσοχή αουτσάιντερ"

Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως: δεν παίζουμε εθνικές. Θα το λέμε και θα το ξανάλεμε. Να πάτε μια βόλτα στο βουνό, κύριοι, να καθαρίσει το κεφάλι σας. Σίγουρα κάτι θα βρείτε εκεί που θα σας βοηθήσει, αν είστε από αυτούς που χαίρονται να περνούν ώρες μέσα στη φύση. Τουλάχιστον το βουνό δεν έχετε να φοβάστε πως θα σας πάρει τίποτα. Αυτές οι εθνικές μόνο να «κλέψουν» μπορούν. «Πιασ' τ' αυγό και κούρευ' το» - κάτι τέτοιο μπορεί επίσης να μπει σαν απαγορευτικό για τις εθνικές. Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, να ποιοι παίζουν. Ποιος σοβαρός παίκτης επενδύει σε παιχνίδια της πλάκας;

"το μεγάλο μας τσίρκο"

Καλό μήνα να ‘χουμε. Χαθήκαμε, αλλά με πιάνουν κάτι διαόλια μερικές φορές και κατεβαίνω κάτω στους ανθρώπους, στις δουλειές, ακούω τα σχέδιά τους, αφουγκράζομαι τις σκέψεις τους και συνήθως γυρνάω στη σπηλιά με αηδία. Τι έχει η πολιτεία να προσφέρει σε κάποιον που δεν ζητάει τίποτα; Βρωμιά και βόλεμα υπάρχουν κει κάτω και αξιοθρήνητες συναλλαγές. Ξεπουλιούνται τα πάντα για λίγα αργύρια – μικροί άνθρωποι κάνουν ουρά για να πιάσουν θέση σε ανούσιες δουλειές…

" η μακέτα"

Πάλι με κείνη την πρωτεύουσα έμπλεξα. Με είχαν καλέσει κάτι φίλοι να δω μια μακέτα. Μεγάλη ιστορία αυτή, θα τη γράψουμε εν καιρώ. Μα να υπάρχει ακόμα κόσμος που πιστεύει στις μακέτες; Και άλλοι την έβλεπαν βολική και πραγματοποιήσιμη κι άλλοι τρομακτική, άδικη και μη εφικτή. Τελικά ο άνθρωπος βλέπει αυτό που τον βολεύει να δει. Βόλεμα – εκεί που αρχίζει το βόλεμα, τελειώνει ο άνθρωπος! Η ζωή δεν αγαπάει το βόλεμα, αντίθετα λατρεύει τις αλλαγές, τις περιπέτειες – να κλείνεις ακόμα πόρτες και ν’ ανοίγεις άλλες…