"Ο Τραμπ και οι τρόμπες"

Έχω κάτι μέρες που κοιμάμαι ήσυχος. Γαλήνιος ύπνος με συντροφεύει. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Τίποτα δεν μπορεί να παρεκκλίνει από την πορεία του. Γι' αυτό υπάρχουν οι φύλακες... Οι φύλακες του ίσιου δρόμου, του μοναδικού δρόμου που χάραξαν για την πορεία της ανθρωπότητας. Όλοι αυτοί που χωρίς κάποιος να τους παρακινεί, ξεχύθηκαν στους δρόμους να διαδηλώσουν για το «διαφορετικό» Τραμπ.

"Η αμαρτία του Θεού"

«Θα σε δικάσουμε σαν Άγιο. Στο πρόσωπό σου θα καταδικαστεί Αυτός,που πριν από 2.000 χρόνια μάς υποσχέθηκε τη σωτηρία. Πέρασες όλη σου τη ζωή απομονωμένος. Πίστεψες ότι με το να τρέφεσαι με ρίζες θα συγκινήσεις το Θεό. Αλλά έτσι απαρνήθηκες τον άνθρωπο. Γύρισες την πλάτη σου στη ζωή.

"Ο ναυαγός"|

Όλοι είμαστε λίγο - πολύ ναυαγοί. Εκτός από αυτούς που δεν έφυγαν ποτέ από το λιμάνι. Οι περισσότεροι όμως, όταν μάχονται απεγνωσμένα με τα κύματα, θέλουν να επιστρέψουν στο λιμάνι και στη σιγουριά, στην ασφάλεια. Λίγοι είναι αυτοί που μέσα στο χαμό εκλιπαρούν τον Ποσειδώνα να κοπάσει τη θάλασσα και να τους δώσει δύναμη να βγουν ζωντανοί, για να συνεχίσουν το ταξίδι για το ανεξερεύνητο – το ταξίδι για την Ιθάκη.

"Στοιχηματικές ευχές"

Κουμαρτζίδικο το άρθρο για την αυριανή Αγγλία και όχι μόνο. Βέβαια άμα βλέπεις πολλές ευχές, να ξέρεις λείπει η σιγουριά. Αργήσαμε, αλλά θα τις κάνουμε τις στοιχηματικές ευχές ή θα βάλουμε τον παίκτη, τον «αιώνιο» παίκτη, να το ρίξει στις ευχές.

"Μπήκε ο χειμώνας"

Μπήκε ο χειμώνας και ο κοσμάκης τα 'χει χάσει και αναπολεί τις παραλίες να μουλιάσει… Και τούτος ο φετινός χειμώνας είναι σκληρός, βαρύς και μας δείχνει τα δόντια του. Και βαρούν και οι σειρήνες και δως του πανικός για πέντε πόντους χιόνι. Σαν να βουλιάξαμε στο χιόνι. Και δως του ρεπορτάζ για το κακό που μας βρήκε, λες και το χιόνι είναι εξωγήινο, λες και δεν πέφτει από γεννησιμιού του κόσμου τούτου.

"Σαν τα χιόνια"

Πώς χαθήκαμε έτσι, ρε; Τελικά έχουν δίκιο αυτοί που λένε πως όταν αφήνεις κάτι, σε αφήνει και αυτό. Και πας μετά να το πιάσεις και σου φαίνεται ξένο. Ερημωμένο στέκεται τούτο το μπλογκ κοντά ένα μήνα. Απόπειρες έγιναν να γράψουμε έστω ένα χρόνια πολλά, καλή χρονιά, αλλά σαν να μην έβρισκα τα πλήκτρα στο πληκτρολόγιο.

"Κλειστό λόγω ψύχους"

Να κολλήσω καμία ταμπέλα «Κλειστό λόγω ψύχους» ή να το αφήσω έτσι; Άραγε να μην ενδείκνυται ο χειμώνας χωρίς θαλπωρή για τους «καλλιτέχνες»; Είναι δύσκολο πράγμα τελικά να μαζεύεις ξύλα. Τα πληγιασμένα και τα παγωμένα χέρια δεν ανταποκρίνονται στο πληκτρολόγιο.

"Χειμωνιάτικη ζεστασιά"

Ήρθαν και τα κρύα, τα χιόνια και το τρίξιμο των δοντιών. Δύσκολος ο χειμώνας. Έχει και αυτές τις νύχτες τις ατελείωτες... Πάντα το σκοτάδι έκανε τον άνθρωπο επιφυλακτικό. Νόμιζε πως το φως είναι η αλήθεια και μαζεύτηκε σαν τις μύγες γύρω του.