Τσαγκαροδευτέρα σήμερα, μεγάλη η χάρη της! Με στραβομούτσουνα ξυπνάει ο κόσμος να πάει στη δουλειά του – όσοι έχουν πια... Μια ξινίλα τη βλέπεις να υπάρχει γύρω σου. Κάτι φάτσες πρωινές βλέπεις και λες παναγιά μου – που πάνε, ρε, όλοι τούτοι;
Και το ωραίο είναι πως αλλιώς ξεκίνησε τούτη η μέρα και αλλιώς κατάντησε. Πριν από τον πόλεμο βαρούσαν μύγες οι τσαγκάρηδες και δεν άνοιγαν ούτε τη Δευτέρα. Εντάξει, δεν είχαν και λογαριασμούς να τρέχουν -να δουλεύουν για άλλους δηλαδή- και το έριχναν στις ξάπλες. Και μετά στριμωξίδι και βιασύνη να βγει ο επιούσιος – ειδικά στις πόλεις.
Ξινίλα όσοι έχουν δουλειά, ξινίλα κι αυτοί που δεν έχουν... Θες από συμπαράσταση στους άλλους, θες από συνήθεια λόγο της ημέρας; Υπάρχει μπόλικη ξινίλα στον αέρα, σου λέω, κάθε Δευτέρα. Και καπάκι με ξινισμένα τα μούτρα λένε και «καλή εβδομάδα». Πώς να πάει καλά, μωρέ, όταν ξυπνάς με τις μαύρες σου; Σαν ζώο που το φόρτωσαν και του λένε «προχώρα»!
Γι’ αυτό αυτοί οι τροϊκανοί, που βλέπουν μακριά, θα την καταργήσουν αυτήν την παραφωνία. Θα μας βάλουν να δουλεύουμε και τις Κυριακές, να τραβάμε κουπί σερί και να μην μας ξινίζει αυτή η διάολοδευτέρα. Έτσι, θα πουν, θα έρθει η περιβόητη ανάπτυξη. «Και γιατί δεν ήρθε τόσα χρόνια με τις άλλες τις παπαριές σας», αν τους πεις, από τροϊκανοί γίνονται αμέσως Κινέζοι, σφυράν αδιάφορα και δίνουν οδηγίες στους δικούς μας τους χαχόλους.
Απελευθέρωση των απολύσεων ζητούν, λέει, τώρα. Αφού η μισή Ελλάδα είναι απολυμένη, ρε ξευτίλες, και χαΐρι δεν είδαμε! Συνεχίζετε εκεί το χαβά σας; Ήμασταν που ήμασταν, εσείς μας αποτελειώσατε...
Διαβάστε ακόμα: "Ο Χόκινγκ και τα ρομπότ του σεξ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου