"Η Τέχνη του Πολέμου"

Το 400 π.Χ. περίπου έζησε ο Σου Τζου, ένας κινέζος στρατηγός που έγραψε ένα βιβλίο με 13 κεφάλαια, «Η Τέχνη του Πολέμου». Ένα από τα αρχαιότερα βιβλία στρατιωτικής στρατηγικής στον κόσμο, που έγινε η αιτία να τον προσέξει και να τον πάρει στην αυλή του ο βασιλιάς Χο Λου και να τον κάνει αρχιστράτηγο του στρατού του. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο στρατός του βασιλιά κάτω από τις διαταγές του Σου Τζου δεν έχασε καμία μάχη.

Καλά ρε Μπαζ, θα μου πείτε, τελείωσαν οι εθνικές, έρχονται κουπόνια πλήρη, αγώνες, χαμός, στοίχημα και συ μας γράφεις για τον Σου Τζου και τον Λο Χου; Αφού δεν μας έβαλες και το Θου Βου, πάλι καλά! Για το Σαββατοκύριακο που έρχεται θα γεμίσει η πιάτσα ειδικούς – ειδικούς στις εφημερίδες, ειδικούς στα σάιτ, ειδικούς στα πρακτορεία, ειδικούς στα λεωφορεία... Τώρα με τόσους ειδικούς το χαΐρι του κόσμου στο στοίχημα το είδαμε! Να δούμε καλύτερα τι λέει ο μεγάλος αυτός στρατηγός και πού ξέρετε, μπορεί να μας βοηθήσει και στο στοίχημα, αφού με τα συμβατικά μέσα δεν...

«Μη καταπίνεις το δόλωμα που σου πετάει ο εχθρός» Πίστευε, λοιπόν, πως ο πόλεμος στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εξαπάτηση. Μην τσιμπάς δηλαδή στα τεχνάσματα που θα κάνει ο εχθρός για σε παραπλανήσει. Για να το πάρουμε αυτό το απόφθεγμα του Σου Τζου και να το ρίξουμε στην αρένα με τα φαβορί. Δόλωμα είναι τα φαβορί και η ευκολία που παρουσιάζουν και παρουσιάζονται. Αλλά τσιμπάει ακόμα ο παίκτης – το καταπίνει το δόλωμα αμάσητο.

«Ο στρατηγός που κερδίζει μια μάχη, έχει κάνει πολλούς υπολογισμούς στο κεφάλι του πριν από τη διεξαγωγή της. Ο στρατηγός που χάνει μια μάχη, έκανε λίγους υπολογισμούς.» Αυτό θα έπρεπε να μπει πάνω από τις μηχανές στα πρακτορεία, την ώρα που ο ανυποψίαστος παίκτης ρίχνει τις τετραδοπεντάδες του. Δηλαδή τι έκβαση από την μάχη με τον Μπουκ περιμένουν αυτοί που δεν έχουν κάνει κανέναν υπολογισμό;

Ποιους υπολογισμούς έχει κάνει ο παίκτης, «ο αιώνιος» παίκτης, για να είναι νικηφόρα η έκβαση της μάχης του; Έχει σχεδιάσει την κάθε του κίνηση από πριν ή θα ξυπνάει ένα πρωί και θα προσπαθεί να ρεφάρει; Έχει καταστρώσει τα πλάνα του; τι θα παίξει, τι θα αφήσει, τι θα ζητήσει και σε ποια απόδοση; Ή θα παίρνει το όπλο και όποιον πάρει ο χάρος.

Μελέτες έχουν δείξει, φίλε μου, πως χωρίς σχέδιο, χωρίς να έχουμε μελετήσει και την παραμικρή κίνηση στο στοίχημα, το δικό μας κεφάλι είναι που πέφτει - με γιουρούσια δεν νικιέται ο μπουκ. «Αυτός που παίρνει αψήφιστα τους αντιπάλους του, είναι βέβαιο ότι θα γίνει λεία τους», λέει ο Σου Τζουν. Μια πολεμική μηχανή οι μπουκ που είναι φτιαγμένες έτσι οι άτιμες που όσες μάχες και να χάσουν, ποτέ δεν θα χάσουν τον πόλεμο. Έχουν τεράστια υπεροχή στο στράτευμα - αλήθεια πόσα λεφτά έχει ο μέσος παίκτης για να ρίξει στη μάχη; Με την γκανιότα μπορούν να σε κάνουν να νομίζεις πως κερδίζεις μάχες, αλλά στο τέλος να χάνεις τον πόλεμο.

Υπερτερούν σε γνώση, πληροφόρηση, τεχνολογία, δίνουν τις μάχες τους εκεί που ξέρουν να νικάν καλυτέρα. Έχουν συνεργάτες τους καλύτερους και το πιο σημαντικό, πέτυχαν στην εξαπάτηση, έπεισαν τον πολύ τον κόσμο πως στο στοίχημα μετράει να βρεις μόνο ποιος θα νικήσει. Σήμερα η Μπάγερν, αύριο η Ρεάλ... Και η απόδοση; Ακόμα πιστεύουν κάποιοι πως το στοίχημα δεν είναι θέμα απόδοσης;

«Να επιλέγεις πότε θα πολεμήσεις και πότε δεν θα πολεμήσεις». Εγώ τη φαρέτρα μου δεν την βγάζω κάθε μέρα. Αυτό τα καθημερινό παιχνίδι δεν είναι για τα γούστα μου - χωρίς να αποκλείω ότι κάποιος δεν μπορεί να κερδίσει και αυτήν τη μάχη. Απλώς ξέρω ότι όταν μεγάλο μέρος της μάζας βλέπει φως και μπαίνει, οι μπουκ παίρνουν τα μέτρα τους. Ρίχνουν σε εξεφτελιστικές τιμές τα φαβορί και αφήνουν μεγάλες αποδόσεις στα αουτσάιντερ, που ξέρουν ότι λίγοι θα τα παίξουν...

Συνθηκολόγησε, αδελφέ μου, κέρδισε χρόνο, ρώτα, ψάξου, μάθε από τα λάθη σου. Μην πηγαίνεις σαν πρόβατο στη σφαγή. Κοίτα τους τζίρους – εκεί όπου μαζεύονται οι πολλοί, για δες, απουσιάζει η αλήθεια. Έτσι δεν συμβαίνει και στη ζωή; Γιατί η ζωή να μην γίνει οδοδείκτης και για το στοίχημα;

Υ.Γ. Και σου λέει ο άλλος, ο κόσμος θέλει σημεία. Πάρε τον στρατηγό και πορεύσου στην μάχη. Θα τον αγαπήσει τούτο τον στρατηγό ο παίκτης πιστεύω. Τον φαντάζομαι να λέει: «γκανιότα ε; μεγάλο πεδίο μάχης! (Ο εχθρός γνωρίζει καλά τις αδυναμίες μας και έχει επαγγελματικό στρατό. Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και έχει προσαρμόσει τον πόλεμο στα μέτρα του. Δύσκολα τα πράγματα, δύσκολος ο εχθρός, δύσκολος ο πόλεμος αυτός, αλλά με σωστή τακτική, χρησιμοποιώντας όπλα που δεν περιμένει ο εχθρός, θα νικήσουμε...»